غرق غـفلت، غرق امواج گناهان آمدم            با امید شـسـتـشو در بحر غـفـران آمدم

تا که شاید با غـم عشق تو سودایی کنم            گرچه آهی در بساطم نیست، نالان آمدم

بعد یکسال آزگار این سو و آن سو رو زدن            با سری پائین و با شرمی فـراوان آمدم

خسته از دنیایم ای ارباب! تحویلم بگیر            چکمه‌هایم روی دوش است و پشیمان آمدم

مثل طفـل خانه گـم کرده میان کوچه‌ها            تا به پرچم خورد چشمانم، هراسان آمدم

ای پناه روزهای سخت و سرد زندگی!            باز کن آغوش گرمت را که لرزان آمدم

دسـت خـالی مرا بـین مـحـبـانت بگـیر            رو سیـاهی در میان رو سـپـیـدان آمدم

با نیابت از شهیدی هر شب اینجا می‌رسم            مـن به امـیـد دعـاهـای شـهـیـدان آمـدم

تا صدای مـادرت پـیچـیـد بـین آسـمان:            «یـا بُـنـَيَّ یا بُـنـَيَّ» من پـریـشـان آمدم